Alice Ann Bailey
Alice Ann Bailey (16 juni 1880 - 15 december 1949) was een schrijfster van meer dan vierentwintig boeken over theosofische onderwerpen en was een van de eerste schrijvers die de term New Age gebruikte . Bailey werd geboren als Alice La Trobe-Bateman, in Manchester , Engeland. Ze verhuisde naar de Verenigde Staten in 1907, waar ze het grootste deel van haar leven als schrijfster en leraar doorbracht.
Bailey's werken, geschreven tussen 1919 en 1949, beschrijven een breed systeem van esoterisch gedachtegoed over onderwerpen als hoe spiritualiteit zich verhoudt tot het zonnestelsel , meditatie , genezing , spirituele psychologie , de bestemming van naties, en voorschriften voor de samenleving in het algemeen.
Ze beschreef dat de meerderheid van haar werk telepathisch aan haar gedicteerd werd door een Meester van Wijsheid, aanvankelijk alleen aangeduid als "de Tibetaan" of door de initialen "DK", later geïdentificeerd als Djwal Khul . Haar geschriften vertoonden gelijkenis met die van Madame Blavatsky en behoren tot de leringen die vaak worden aangeduid als de 'Tijdloze Wijsheid ".
Helena Petrovna Blavatsky
Helena Petrovna Blavatsky (12 augustus [ OS 31 juli] 1831 - 8 mei 1891) was een Russische occultist , filosoof en auteur die medeoprichter was van de Theosophical Society in 1875.
Geboren in een aristocratisch Russisch-Duits gezin in Yekaterinoslav , toen in het Russische rijk (nu Oekraïne), maakte Blavatsky als kind vele reizen door het rijk. Grotendeels autodidact, ontwikkelde ze een interesse in westerse esoterie tijdens haar tienerjaren. Volgens haar latere claims begon ze in 1849 aan een reeks wereldreizen, waarbij ze Europa, Noord- en Zuid-Amerika en India bezocht. Tijdens deze periode ontmoette ze een groep spirituele adepten, de ' Meesters van de Oude Wijsheid ', die haar naar Shigatse, Tibet, stuurden , waar ze haar trainden om een ​​dieper begrip te ontwikkelen van de synthese van religie, filosofie en wetenschap.
In 1875 richtte Blavatsky in New York City samen met Olcott en William Quan Judge de Theosophical Society op. In 1877 publiceerde ze 'Isis Ontsluierd' , een boek waarin ze haar theosofische wereldbeeld schetste. Blavatsky associeerde dit met de esoterische doctrines van het hermeticisme en het neo-platonisme. Ze beschreef de theosofie als 'de synthese van wetenschap, religie en filosofie', en verklaarde dat het een 'Oude Wijsheid' deed herleven die ten grondslag lag aan alle religies van de wereld.
In 1880 verhuisden zij en Olcott naar India. Lijdend aan gezondheidsproblemen keerde ze in 1885 terug naar Europa, waar ze 'De geheime leer' publiceerde , een commentaar op wat zij beweerde oude Tibetaanse manuscripten te zijn, evenals twee andere boeken, 'De sleutel tot theosofie' en 'De stem van de stilte' .
Haar theosofische doctrines hadden invloed op de verspreiding van hindoeïstische en boeddhistische ideeën in het Westen en op de ontwikkeling van westerse esoterische stromingen zoals antroposofie en de new age-beweging .
​
Dion Fortune
Dion Fortune (geboren als Violet Mary Firth, 6 december 1890 - 6 januari 1946) was een Britse occultist , qabalahist , ceremoniële magiër , romanschrijfster en auteur. Ze was een mede-oprichter van the 'Fraternity of the Inner Light' , een occulte organisatie die filosofieën promootte waarvan ze beweerde dat ze haar waren onderwezen door spirituele wezens die bekend staan ​​als de Opgestegen Meesters . Ze was heel productief als schrijfster, ze produceerde een groot aantal artikelen en boeken over haar occulte ideeën en schreef ook zeven romans, waarvan er enkele occulte thema's toelichten.
Fortune werd geboren in Llandudno, Noord-Wales, in een rijke Engelse familie uit de hogere middenklasse, hoewel er weinig bekend is over haar vroege leven. In haar tienerjaren woonde ze in het Engelse West Country, waar ze twee dichtbundels schreef. Na een tijd op een tuinbouwschool te hebben gestudeerd begon ze psychologie en psychoanalyse te studeren aan de Universiteit van Londen. Ze raakte geïnteresseerd in esoterie door de leer van de Theosophical Society, voordat ze bij een occulte loge aansloot onder leiding van Theodore Moriarty en vervolgens bij de occulte organisatie Alpha en Omega.
Ze geloofde dat ze werd gecontacteerd door de Opgestegen Meesters, inclusief ' de Meester Jezus ', en onderging trance mediumschap om de boodschappen van de Meesters te channelen. In 1922 beweerden Fortune en Charles Loveday dat ze tijdens een van deze ceremonies werden gecontacteerd door Meesters die hen een tekst verschaften, 'The Cosmic Doctrine'.
Hoewel ze de president werd van de Christian Mystic Lodge van de Theosophical Society, geloofde ze dat de samenleving niet geïnteresseerd was in het christendom en en splitste zich ervan af om de 'Community of the Inner Light' te vormen, een groep die later de naam kreeg 'The Fraternity of the Inner Light'. Met Loveday vestigde ze centrums in zowel Glastonbury als Bayswater, Londen, begon met het uitgeven van een tijdschrift en gaf openbare lezingen.
Fortune wordt erkend als een van de belangrijkste occultisten en ceremoniële magiërs van de vroege 20e eeuw. Vooral haar romans bleken invloed te hebben op latere occulte en moderne heidense groepen.
​
Sri Aurobindo
Sri Aurobindo (geboren als Aurobindo Ghose; 15 augustus 1872 - 5 december 1950) was een Indiase filosoof, yogi , guru, dichter en nationalist . Hij sloot zich aan bij de Indiase beweging voor onafhankelijkheid tijdens de Britse overheersing , was een tijdlang een van de invloedrijke leiders en werd vervolgens een spirituele hervormer, die zijn visies op menselijke vooruitgang en spirituele evolutie introduceerde .
Aurobindo studeerde voor de Indian Civil Service aan King's College, Cambridge , Engeland . Na zijn terugkeer in India raakte hij steeds meer betrokken bij de nationalistische politiek . Hij werd gearresteerd, maar in een openbare rechtszaak waar hij werd beschuldigd van verraad , kon Aurobindo alleen worden veroordeeld en gevangengezet voor het schrijven van artikelen tegen de Britse overheersing in India.
Tijdens zijn verblijf in de gevangenis had hij mystieke en spirituele ervaringen, waarna hij naar Pondicherry verhuisde, de politiek achter zich liet en zich toewijdde aan spiritueel werk.
Tijdens zijn verblijf in Pondicherry ontwikkelde Sri Aurobindo een spiritueel pad die hij Integrale Yoga noemde . Het centrale thema van zijn visie was de evolutie van het menselijk leven naar een goddelijk leven . Hij geloofde in een spirituele verwerkelijking die niet alleen de mens bevrijdde, maar ook zijn aard transformeerde en een goddelijk leven op aarde mogelijk maakte. In 1926 richtte hij met de hulp van zijn spirituele medewerker Mirra Alfassa (aangeduid als "De Moeder") de Sri Aurobindo Ashram op .
Zijn belangrijkste literaire werken zijn The Life Divine, dat zich bezighoudt met theoretische aspecten van Integrale Yoga; Synthesis of Yoga, die een praktische handleiding vormt voor de integrale yoga, en Savitri: A Legend and a Symbol , een episch gedicht .
​
Anandamayi Ma
Anandamayi Ma (geboren Nirmala Sundari; 30 april 1896-27 augustus 1982) was een Bengaalse heilige, door Sivananda Saraswati (Divine Life Society) beschreven als 'de meest volmaakte bloem die de Indiase bodem heeft voortgebracht'. Haar volgelingen schreven haar helderziendheid, genezing door geloof en wonderen toe. Paramahansa Yogananda vertaalt het Sanskriet epitheton Anandamayi als "Joy-permeated" (van vreugde doordrongen). Deze naam werd haar in de jaren twintig door haar toegewijden gegeven om haar voortdurende staat van goddelijke vreugde te beschrijven.
https://en.wikipedia.org/wiki/Anandamayi_Ma
​